ΔΕΠΥ: 4 άτομα περιγράφουν πως πραγματικά είναι να ζεις με ADHD

πηγη

 Οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), μια νευροαναπτυξιακή διάγνωση που χαρακτηρίζεται από συμπτώματα απροσεξίας υπερκινητικά-παρορμητικά συμπτώματα.

Ωστόσο, η εκπαίδευση και οι απεικονίσεις των Μέσων ενημέρωσης για τη ΔΕΠΥ (ADHD) τείνουν να επικεντρώνονται μόνο σε μία “απεικόνιση”, παραβλέποντας την ποικιλομορφία και τη διακύμανση στις εμπειρίες ζωής των ατόμων που ζουν με ΔΕΠΥ.

Παρακάτω θα δείτε το πώς περιγράφουν αυτές τις εμπειρίες τους τέσσερις άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ.

Το χάος της ακαταστασίας

Η Eryn διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ σε ηλικία των 42 ετών, αφού οι δια βίου δυσκολίες της επιδεινώθηκαν κατά την εμμηνόπαυση. Έρευνες δείχνουν, ότι οι ορμονικές διακυμάνσεις κατά την περιεμμηνόπαυση και την εμμηνόπαυση μπορούν να επηρεάσουν και να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ, αναγκάζοντας όσους δεν έχουν διαγνωστεί να αναζητήσουν υποστήριξη για πρώτη φορά.

Στην περίπτωση της Eryn, η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης βοήθησε στην ανακούφιση των αυξημένων συμπτωμάτων της. “Ανακάλυψα ότι η σωστή δόση οιστρογόνων μου επιτρέπει να χρησιμοποιώ τις δεξιότητες διαχείρισης που έχτισα ασυνείδητα με τα χρόνια. Τώρα, είμαι μια ελαφρώς περίεργη μεσήλικη γυναίκα που ξαφνικά σηκώνεται όρθια και αρχίζει να βηματίζει πέρα-δώθε όταν αντιμετωπίζει αινιγματικά προβλήματα και έχει στο γραφείο της ένα μπαλάκι για το στρες και άλλα gadget χειρός για να απασχολεί τα χέρια και το μυαλό της. Είμαι εντάξει με το να είμαι ελαφρώς περίεργο άτομο. Με βοηθάει να λειτουργήσω”.

Η Eryn λέει ότι η μεγαλύτερη πρόκληση της ως άτομο με ΔΕΠΥ είναι η ακαταστασία που βιώνει τόσο στον φυσικό κόσμο όσο και μέσα στο μυαλό της: “Βρίσκω ότι ένα ορισμένο επίπεδο ακαταστασίας είναι απαραίτητο και ανακουφιστικό, αλλά μπορεί γρήγορα να γίνει υπερβολικό”. Αντισταθμίζει την κατάσταση με το να είναι υπερβολικά οργανωμένη, να χρησιμοποιεί την τεχνολογία και τα εργαλεία οργάνωσης για να παραμένει συνεπής, να οργανώνει τα email της και να χρησιμοποιεί app Τεχνητής Νοημοσύνης για βοήθεια.

Δυσφορία λόγω κοινωνικής απόρριψης

Η Rebecca (δεν είναι το πραγματικό της όνομα) έχει διαγνωστεί ως AuDHD (αυτιστική μαζί με ADHD). Εμφάνισε για πρώτη φορά αναπηρία ως αποτέλεσμα των συμπτωμάτων ΔΕΠΥ μετά τη γέννηση του παιδιού της και ο εγκέφαλός της εμφάνισε συμπτώματα που είχε αντισταθμίσει μέχρι τότε. Τις πρώτες μέρες της πανδημίας COVID-19, εκείνη και ο σύντροφός της είχαν δημιουργήσει μια δομή καθημερινότητας στο σπίτι “για να μην τρελαθούμε στο τέλος”, αλλά αφότου πέρασαν τα lockdown, η ίδια άρχισε και πάλι να έχει προβλήματα συγκέντρωσης.

Παράλληλα, αναφέρει ότι είναι ιδιαίτερα προσαρμόσιμη. Όντας αυτιστική, πρέπει να γνωρίζει τα σχέδια εκ των προτέρων για να προετοιμαστεί, αλλά ταυτόχρονα, “όταν τα πράγματα αλλάζουν ξαφνικά και απροσδόκητα και πρέπει να ανταποκριθώ άμεσα, τα καταφέρνω καλά. Μπορώ να αφήσω τα συναισθήματά μου στην άκρη και απλώς να επικεντρωθώ σε αυτό που πρέπει να γίνει, είτε είναι να αναλάβω δράση, να ακολουθήσω οδηγίες ή ακόμα και κάτι ενδιάμεσο”. Αυτό ήταν ένα τεράστιο πλεονέκτημα για εκείνη ως δασκάλα.

Η Rebecca μοιράστηκε ότι η μεγαλύτερη πρόκληση της ως άτομο με ΔΕΠΥ είναι το πόσο ευαίσθητη είναι στην απόρριψη, η οποία της προκαλεί μεγάλη δυσφορία: “Με έχει κάνει ευάλωτη, με αποτέλεσμα να παγώνω αδρανής ενώ μια απόκριση μάχης-ή-φυγής θα ήταν πολύ πιο κατάλληλη. Έχω αντιληφθεί πλέον ότι οι περισσότεροι είτε δεν με σκέφτονται καθόλου, είτε τουλάχιστον όχι πολύ και μόνο φευγαλέα… επειδή έχουν πιο σημαντικά πράγματα να σκεφτούν. Μπορεί να μην είχαν καν προσέξει κάτι περίεργο που είπα ή έκανα, ή και αν το πρόσεχαν, το ξεχνούσαν αμέσως. Αυτή η συνειδητοποίηση μου πήρε χρόνο για να την κατακτήσω”. Βοηθάει επίσης το ότι ο σύντροφός της είναι υποστηρικτικός και θυμάται να τη ρωτάει τακτικά πώς είναι και τι κάνει.

Η ταλαιπωρία του κοινωνικού στίγματος

Ο JC πέρασε την πρώιμη ενηλικίωσή του χωρίς υποστήριξη για τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ που είχε και έπρεπε να μάθει να προσαρμόζεται, χρησιμοποιώντας “αυστηρή ρουτίνα, πειθαρχία και ακλόνητη δέσμευση για την επίτευξη των στόχων μου, ανεξάρτητα από το τι μου κόστιζε”. Αν και αυτό τον βοήθησε να λειτουργεί, τον οδήγησε σε “ανείπωτη εξουθένωση” λόγω της μη κατανόησης του προβλήματός του από τους άλλους.

Αν και ο JC μπορεί περιγράφει σήμερα τον εαυτό του ως ανθεκτικό και επίμονο, συνεχίζει να παλεύει με το εσωτερικευμένο στίγμα: “Μεγάλωσα νομίζοντας ότι ήμουν προβληματικός, ότι έπρεπε να είμαι πιο έξυπνος, πιο αποτελεσματικός, πιο παραγωγικός”. Δυσκολεύεται να χαλαρώσει ή να κάνει ένα διάλειμμα λόγω του φόβου μήπως είναι “ένας τεμπέλης, άχρηστος αλήτης που εξαντλεί την υπομονή των ανθρώπων γύρω του”.

Όσον αφορά την αντιμετώπιση του κοινωνικού στιγματισμού, ο JC λέει: “Κατάλαβα ότι δεν θα έχω ποτέ αυτό που έχουν εκείνοι, οι νευροτυπικοί άνθρωποι, όσον αφορά τους ψυχικούς περιορισμούς, και αυτό είναι εντάξει. Πρέπει να παίξεις με τα χαρτιά που σου μοίρασε η μοίρα. Πρέπει να αξιοποιήσεις στο έπακρο τη ζωή που έχεις γιατί είναι η μόνη που θα έχεις. Αποδεχτείτε ότι πρέπει να ξεκουραστείτε, αποδεχτείτε ότι το μυαλό και το σώμα σας χρειάζονται ένα διάλειμμα και απλά... κάντε ένα διάλειμμα”.

Προβλήματα αναβλητικότητας

Η Jennie έμαθε ότι έχει ΔΕΠΥ πριν από λιγότερο από ένα χρόνο. Την βοήθησαν να καταλάβει ότι “η προσοχή και η ικανότητα των περισσότερων άλλων ανθρώπων να συγκεντρώνονται δεν μοιάζει με εκείνη ενός κοπαδιού από τρελαμένα σκιουράκια”! Εκ των υστέρων, μετά τη διάγνωσή της, συνειδητοποίησε ότι η δική της υπερ-εστίαση και αναβλητικότητα ήταν πρώιμα σημάδια νευροαπόκλισης.

Η Jennie αναφέρει ότι δυσκολεύεται να “κάνει τις εργασίες της για το κολέγιο εντός της εκάστοτε προθεσμίας. Ο εγκέφαλός μου αρνείται να συνεργαστεί μέχρι να φτάσει η τελευταία ώρα πριν το deadline”. Αυτό το μοτίβο είναι εξαντλητικό, ειδικά τα άτομα με ΔΕΠΥ έχουν πρόβλημα να απομονώσουν τους γύρω ήχους που τους αποσπούν την προσοχή.

Η Jennie χρησιμοποιεί μια εφαρμογή (app) για να αυτο-οργανώνεται. Βοηθά το μυαλό της να εστιάσει στην εκάστοτε υποχρέωση που πρέπει να διεκπεραιώσει. Επιπλέον, η εργασία μέσα σε μια βιβλιοθήκη του κολεγίου είναι πιο αποτελεσματική από την εργασία στο σπίτι, καθώς “το να υπάρχει καθορισμένος χώρος εργασίας είναι ανεκτίμητο”.

Πηγη

 

 

Το κόλπο με το χαρτί για να ηρεμήσετε όταν έχετε νεύρα

πηγη

 Έχετε συχνά-πυκνά προβλήματα διαχείρισης θυμού;

Έρευνα έδειξε ότι το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να γράψετε τα συναισθήματά σας σε ένα κομμάτι χαρτί και... να το πετάξετε!

Η απλή τεχνική, που περιλαμβάνει την καταγραφή σε ένα κομμάτι χαρτί του πώς νιώθουμε ή/και αντιδρούμε σε ένα αρνητικό περιστατικό και στη συνέχεια τον τεμαχισμό ή την απόρριψη του χαρτιού, βρέθηκε να είναι πολύ αποτελεσματική σύμφωνα με ομάδα ερευνητών στην Ιαπωνία.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports, ήταν το επιστέγασμα ετών έρευνας σχετικά με τη σχέση μεταξύ του γραπτού λόγου και της μείωσης του θυμού. Βασίζεται σε προηγούμενα ευρήματα που δείχνουν το πώς οι αλληλεπιδράσεις με απτά αντικείμενα μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση ενός ατόμου.

"Περιμέναμε ότι η μέθοδός μας θα καταπνίξει τον θυμό σε κάποιο βαθμό. Ωστόσο, μείναμε έκπληκτοι που ο θυμός εξαλείφθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου", δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Nobuyuki Kawai, από το Graduate School of Informatics του πανεπιστημίου της Ναγκόγια.

Στην μελέτη τους, ο Kawai και ο μεταπτυχιακός φοιτητής του, Yuta Kanaya, έδωσαν οδηγίες σε 57 συμμετέχοντες, που ήταν φοιτητές από ένα τοπικό πανεπιστήμιο, να μοιραστούν τις σκέψεις τους για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όπως το αν πρέπει να απαγορευτεί το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους. Οι συμμετέχοντες ενημερώθηκαν ότι το γραπτό τους θα αξιολογηθεί από έναν διδακτορικό φοιτητή από το πανεπιστήμιο της Ναγκόγια.

Ωστόσο, οι διδακτορικοί φοιτητές που έκαναν την αξιολόγηση ήταν “βαλτοί” από τους ερευνητές. Βαθμολογούσαν σταθερά τους συμμετέχοντες χαμηλά ως προς την ευφυΐα, το ενδιαφέρον, τη φιλικότητα, την λογική και τον ορθολογισμό, ανεξάρτητα από τις απαντήσεις τους.

Για να προκαλέσουν περισσότερο τους συμμετέχοντες, έγραψαν το ίδιο προσβλητικό σχόλιο στα φύλλα απαντήσεών τους: "Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας μορφωμένος άνθρωπος θα σκεφτόταν έτσι. Ελπίζω αυτό το άτομο να μάθει κάτι όσο είναι στο πανεπιστήμιο".

Αφού μοίρασαν στους συμμετέχοντες τα φύλλα με τα... προκλητικά σχόλια στις απαντήσεις τους, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να γράψουν τις σκέψεις τους, ζητώντας τους να προσδιορίσουν τι πυροδότησε τα συναισθήματά τους.

Στη συνέχεια ζητήθηκε από μια ομάδα συμμετεχόντων είτε να πετάξει το χαρτί που έγραψαν σε έναν κάδο απορριμμάτων ή να το κρατήσει σε ένα αρχείο στο γραφείο τους, ενώ η δεύτερη ομάδα μπορούσε να το καταστρέψει σε έναν τεμαχιστή ή να το βάλει σε ένα πλαστικό κουτί.

Αργότερα ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν τον θυμό τους τόσο μετά τα προσβλητικά σχόλια που διάβασαν για το άτομό τους όσο και αφότου πέταξαν/κράτησαν το χαρτί. Όπως αναμενόταν οι συμμετέχοντες είχαν υψηλότερο επίπεδο θυμού όταν έλαβαν προσβλητικά σχόλια.

"Ωστόσο, τα επίπεδα θυμού των ατόμων που πέταξαν το χαρτί τους στον κάδο απορριμμάτων ή το τεμάχισαν επέστρεψαν στο αρχικό επίπεδο μετά την απόρριψη του χαρτιού. Εν τω μεταξύ, οι συμμετέχοντες που κράτησαν ένα έντυπο αντίγραφο με το προσβλητικό σχόλιο παρουσίασαν μόνο μια μικρή μείωση στον συνολικό τους θυμό”, ανέφερε το δελτίο τύπου.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους είναι σχετικά, καθώς ο έλεγχος του θυμού στο σπίτι και στον χώρο εργασίας είναι απαραίτητος για την μείωση των αρνητικών συνεπειών στην προσωπική και επαγγελματική ζωή ενός ατόμου. Επιπλέον, πολλές τεχνικές διαχείρισης θυμού που συνιστώνται από ειδικούς στερούνται στέρεης εμπειρικής ερευνητικής υποστήριξης και μπορεί να είναι δύσκολο να θυμηθούμε το πότε ακριβώς βρίσκεται σε κρίση θυμού.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η τεχνική θα είναι χρήσιμη σε επιχειρηματίες που βρίσκονται σε στρεσογόνες καταστάσεις:

“Αυτή η τεχνική θα μπορούσε να εφαρμοστεί, καταγράφοντας την πηγή του θυμού σαν να κρατούσατε σημειώσεις εν μέσω μιας συνάντησης και στη συνέχεια να το πετάτε όταν αισθάνεστε θυμωμένοι σε μια επαγγελματική κατάσταση”, πρότεινε ο Kawai.

ΠΗΓΗ

 

Μαθησιακές δυσκολίες: Γιατί ακούμε τον όρο ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια;

πηγη

Οι μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν μια ανομοιογενή ομάδα δυσκολιών, οι οποίες επηρεάζουν την κατάκτηση, την οργάνωση, την κατανόηση και τη χρήση πληροφοριών παρά το γεγονός ότι η νοημοσύνη είναι εντός φυσιολογικών ορίων. Εξαιτίας αυτού επηρεάζεται σημαντικά κάθε διαδικασία μάθησης και κυρίως: ομιλία, ανάγνωση, γραφή, μαθηματικά. Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να ανιχνευθούν από την προσχολική ηλικία, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται αντιληπτές με την ένταξη στο σχολικό περιβάλλον ή στην πορεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Παλαιότερα η χαμηλή απόδοση στο σχολείο και η προβληματική συμπεριφορά αποδίδονταν αποκλειστικά στην έλλειψη ενδιαφέροντος ή κινήτρου. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αντιληπτή η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και παρέμβασης. Μη διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να κρύβονται πίσω από τη δυσκολία που αντιμετωπίζει ένα παιδί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σχολείου,  τη χαμηλή  του απόδοση, ακόμα και προβλήματα συμπεριφοράς ή κοινωνικοποίησης. Οι μαθησιακές δυσκολίες, αν παραμείνουν αδιάγνωστες και χωρίς παρέμβαση, ακολουθούν το άτομο σε ολόκληρη τη ζωή του και δυσχεραίνουν την καθημερινότητά του. Αντίθετα, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, αν αντιμετωπιστούν σωστά και έγκαιρα, θα ολοκληρώσουν τις σπουδές τους με επιτυχία.

Στην Ελλάδα έχει υποστηριχθεί ότι το 3% – 11% του μαθητικού πληθυσμού παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες και συγκεκριμένα δυσκολίες που αφορούν στην ανάγνωση (Mouzaki & Sideridis, 2007). H συχνότερη μαθησιακή δυσκολία είναι η δυσλεξία, η οποία εμφανίζεται στο 3-15% των παιδιών σχολικής ηλικίας και απαντά συχνότερα στα αγόρια. Λιγότερο συχνές δυσκολίες, οι οποίες, όμως, μπορεί να συνυπάρχουν με τη δυσλεξία είναι η δυσγραφία και η δυσαριθμησία. Η δυσλεξία συνδέεται επίσης με τη με τη Διάσπαση Προσοχής και Υπερκινητικότητα.

Το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Εφαρμοσμένη Εκπαιδευτική Ψυχολογία (Applied Educational Psychology) απευθύνεται σε όλους όσους εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η ευθύνη για την έγκαιρη και σωστή ανίχνευση των μαθησιακών δυσκολιών βαρύνει κυρίως τους εκπαιδευτικούς, τους ειδικούς παιδαγωγούς και τους ψυχολόγους. Ωστόσο, οι γνώσεις στο αντικείμενο δεν αρκούν  για να εξοπλίσουν έναν επαγγελματία ώστε να ανταποκριθεί επιτυχώς στις αυξημένες ανάγκες των παιδιών και του σχολικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα. Χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις, ικανότητες και εμπειρία. Οι εξειδικευμένες γνώσεις προέρχονται από μια σειρά μαθημάτων που καλύπτουν πλήρως το πεδίο γνώσεων που χρειάζεται ένας επαγγελματίας που δραστηριοποιείται στο χώρο της εκπαίδευσης με έμφαση σε θέματα, διάγνωσης και παρέμβασης. Ένα πολύ μεγάλο μέρος του προγράμματος είναι η πρακτική εμπειρία που αποκτούν οι φοιτητές στα συνεργαζόμενα πλαίσια υπό την επίβλεψη έμπειρων καθηγητών και επαγγελματιών του χώρου. Έτσι, δίνεται η ευκαιρία στους φοιτητές να δουλέψουν με άτομα που έχουν μαθησιακές δυσκολίες, να αποκτήσουν εμπειρία στη διάγνωση και αποκατάστασή τους.

Extra πληροφορίες

Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να οφείλονται σε γενετικούς ή άλλους νευροβιολογικούς παράγοντες ή σε κάποια δυσλειτουργία που σχετίζεται με την αντίληψη, τη σκέψη, ή τη μνήμη.

Ανάλογα με τη σοβαρότητά τους, μπορεί να αργήσουν να γίνουν αντιληπτές.

Τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες χρήζουν έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης παρέμβασης, η οποία συμπεριλαμβάνει/προϋποθέτει τη συνεργασία του ειδικού (παιδαγωγού) με το σχολικό περιβάλλον και τους γονείς του ατόμου. Για να είναι επιτυχημένη  μια παρέμβαση, θα πρέπει να είναι σχεδιασμένη  για το συγκεκριμένο τύπο μαθησιακής δυσκολίας και για τις συγκεκριμένες ανάγκες του κάθε ατόμου. Μια στοχευμένη παρέμβαση περιλαμβάνει τη διδασκαλία συγκεκριμένων δεξιοτήτων και στρατηγικών που θα διευκολύνουν το άτομο στην καθημερινότητα στη εκπαιδευτική διαδικασία, συμβουλευτική προσέγγιση για τους γονείς και τους δασκάλους.

ΠΗΓΗ

Ανταγωνισμός ανάμεσα στα παιδιά. Αποτελεί κίνητρο ή άγχος;

πηγη

 

Πώς επηρεάζει ο ανταγωνισμός τα παιδιά;

Παραπομπή μαθητών για αξιολόγηση από τα ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ.

πηγη

 

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται για να γίνει η αξιολόγηση ενός μαθητή από το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ.

1. Οι εκπαιδευτικοί εντοπίζουν εάν κάποιος μαθητής εμφανίζει εκπαιδευτικές ή ψυχοκοινωνικές ανάγκες.
2. Ο γονέας ή κηδεμόνας του μαθητή καλείται από την ΣΔΕΥ ή την Ομάδα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης του σχολείου για να υποβάλλει αίτημα, όπου θα συναινεί στην έναρξη της διαδικασίας αξιολόγησης ή υποστήριξης του μαθητή.
3. Συντάσσεται και εφαρμόζεται το βραχυχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης σε συνεργασία με την οικογένεια.
4. Αν μετά την εφαρμογή του Βραχυχρόνιου Προγράμματος Παρέμβασης, συνεχίζει να υφίσταται η ανάγκη για αξιολόγηση του μαθητή, το σχολείο συντάσσει ένα Πρακτικό Συλλόγου Διδασκόντων με αιτιολογημένη εισήγηση προς το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ., από την οποία να προκύπτει ότι έγιναν όλες οι αναγκαίες υποστηρικτικές παρεμβάσεις από τη σχολική μονάδα του μαθητή και τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων αυτών.
5.  Συντάσσεται Περιγραφική Παιδαγωγική Αξιολόγηση του μαθητή από το Σχολείο.
6. Το Πρακτικό του Συλλόγου Διδασκόντων αποστέλλεται στο ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. μαζί με την Περιγραφική Παιδαγωγική Αξιολόγηση του μαθητή, το Βραχυχρόνιο Πρόγραμμα Παρέμβασης και την αίτηση του γονέα
7. Το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. ορίζει το χρόνο αξιολόγησης σύμφωνα με τον εκάστοτε προγραμματισμό
8. Η διεπιστημονική ομάδα του ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. αξιολογεί τον μαθητή και εκδίδει γνωμάτευση, συνοδευόμενη με προτάσεις. Η αξιολογική έκθεση επιδίδεται στον γονέα / κηδεμόνα, ο οποίος με δική του ευθύνη τη διακινεί προς το σχολείο.

ΠΗΓΗ

14 Συμβουλές αντιμετώπισης της κακογραφίας στο σπίτι

πηγη

 

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε με απλές διαδικασίες τα παιδιά σας στο σπίτι.

• Βάλτε το παιδί να σχεδιάσει γράμματα και λέξεις με το δάκτυλο πάνω σε διαφορετικής υφής επιφάνειες όπως είναι ο αφρός ξυρίσματος ή η άμμος πάνω στο γραφείο.
• Φτιάξτε γραμματάκια ή λεξούλες με πλαστελίνη και ζητήστε από το παιδί να κάνει το ίδιο.
• Δώστε στο παιδί ασκησούλες με λαβύρινθους, υπενθυμίζοντας του πάντα να μην βγαίνει με το μολύβι του έξω από το περίγραμμα.
• Τα μολύβια καλό είναι να έχουν μαλακή μύτη και γόμα για ευκολία στην διόρθωση.
• Σχεδιάστε σε ένα χαρτόνι με μαύρο χοντρό μαρκαδόρο τα γράμματα της αλφαβήτου και δώστε το στο παιδί να τα χρωματίσει, υπενθυμίζοντας του να μην βγαίνει έξω από το μαύρο περίγραμμα.
• Φτιάξτε λεξούλες με διακεκομμένες γραμμές και ζητήστε από το παιδί να τις περάσει από πάνω με το μολύβι, χωρίς να βγαίνει από τις γραμμές.
• Βάλτε το παιδί να ξεπατικώσει λεξούλες, προτάσεις, αλλά και σχέδια από καρτέλες πάνω σε ρυζόχαρτο.
• Πλαστικοποιήστε σε ένα χαρτί τι πρέπει να προσέχει το παιδί στα γράμματα του:

           1) Ίδιο μέγεθος γραμμάτων

           2) Γράμματα σωστά πάνω στην γραμμή

           3) Σωστό κενό μεταξύ των λέξεων

           4) Γράμματα σωστά σχεδιασμένα (κατασκευαστικά)

Κάθε φορά που το παιδί τελειώνει την γραπτή του εργασία δώστε του τον ρόλο του δασκάλου για να διορθώσει το γραπτό του, βλέποντας από το καρτελάκι τι πρέπει να διορθώσει.

• Επιμείνετε στην διόρθωση των ορθογραφικών λαθών.
• Ενθαρρύνετε το παιδί να κρατάει ημερολόγιο.
• Μπορείτε να υπαγορεύετε στο παιδί σας να γράφει την λίστα για το σούπερ μάρκετ.
• Μειώστε τις γραπτές εργασίες και το μέγεθος αντιγραφής στο σπίτι.
• Δώστε περισσότερο χρόνο στο παιδί για να ολοκληρώσει την γραπτή του εργασία.
• Τέλος, μην τιμωρείτε το παιδί για την μη αναγνώσιμη γραφή του, αντιθέτως επιβραβεύστε και ενθαρρύνετε το σε κάθε του προσπάθεια για αναγνώσιμη γραφή.

ΠΗΓΗ

Μαθησιακές δυσκολίες: Οι 3 πιο συχνές μορφές που εμφανίζουν τα παιδιά και πώς αντιμετωπίζονται

πηγη

 

Σύμφωνα με την κοινωνική λειτουργό και εκπαιδευτικό Monica Mandell, η οποία μίλησε στο healthline, οι μαθησιακές δυσκολίες είναι προβλήματα στις ψυχολογικές διαδικασίες που εμπλέκονται στη μάθηση.

«Μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο που ένας άνθρωπος διαβάζει, γράφει, λύνει μαθηματικά προβλήματα ή οποιαδήποτε άλλη μαθησιακή διαδικασία». Η Jessica Myszak, PhD, παιδοψυχολόγος, εξηγεί ότι υπάρχουν 3 μαθησιακές δυσκολίες που διαγιγνώσκονται συχνότερα:

– Δυσλεξία: Συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολίες στην ανάγνωση λέξεων.

– Δυσγραφία: Τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφραστούν μέσω της γραφής. Μπορεί να κάθονται για ώρες προσπαθώντας να γράψουν λίγες προτάσεις ή η γραφή τους διαβάζεται με δυσκολία λόγω λαθών στην ορθογραφία.

– Δυσαριθμησία: Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στην κατανόηση αριθμών, στην απομνημόνευση απλών αριθμητικών κανόνων, ή στην ικανότητα της λογικής μέσω επίλυσης προβλημάτων.

Η πιο συχνή μαθησιακή δυσκολία είναι η δυσλεξία, που επηρεάζει το 80-90% όλων των περιπτώσεων. Υπολογίζεται ότι περίπου το 20% του πληθυσμού είναι δυσλεκτικό.
Ποιες είναι οι επιδράσεις των μαθησιακών δυσκολιών στα παιδιά

Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες χαρακτηρίζονται γενικά από προβλήματα στην ακαδημαϊκή τους επίδοση, στις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις και φυσικά αργότερα στην ενήλικη επαγγελματική τους ζωή. Συχνά εμφανίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, έχουν υψηλά επίπεδα άγχους, βιώνουν απόρριψη από τους συνομηλίκους τους, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, η μνήμη τους διαταράσσεται και δυσκολεύονται στην οργάνωση.

Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι τα παιδιά που εμφανίζουν μαθησιακές δυσκολίες, έχουν μέση ή υψηλή νοημοσύνη και ψυχική υγεία. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο αντιληπτικό και εκφραστικό επίπεδο, κάτι που δυσκολεύει αρκετά τη διαδικασία μάθησης.

Πώς μπορούν να το αντιμετωπίσουν οι γονείς;

Σε περίπτωση που οι γονείς εντοπίσουν δείγματα των παραπάνω μορφών μαθησιακών δυσκολιών, μπορούν να στραφούν στους ειδικούς ώστε σε πρώτο στάδιο να ενημερωθούν για πιθανή εμφάνιση του προβλήματος. Στη συνέχεια, χρειάζεται οι γονείς να αποδεχτούν τη δυσκολία που αντιμετωπίζει το παιδί τους και να ακολουθήσουν βασικές οδηγίες για μια πιο ήρεμη και αποτελεσματική διαδικασία μάθησης.

Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φωνάζουμε κατά τη διάρκεια του διαβάσματος στο σπίτι, αλλά ούτε και να «περάσουμε» στο παιδί τις προσωπικές μας ανησυχίες. Είναι σημαντικό να προσπαθούμε να ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του παιδιού, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες σε σχολικό και κοινωνικό επίπεδο.

Οι γονείς στη συνέχεια μπορούν να απευθυνθούν σε ειδικό παιδαγωγό, εκπαιδευτικό/ σχολικό ψυχολόγο για να γίνει η αξιολόγηση. Υπάρχει φυσικά και το δικαίωμα αίτησης αξιολόγησης στο Υπουργείο Παιδείας και συνέχεια να γίνει, αν κριθεί απαραίτητο, η αντίστοιχη παρέμβαση στο δημόσιο σχολείο που φοιτά το παιδί.

ΠΗΓΗ

 

Βελτιώνω την ορθογραφία μου

πηγη

Υλικό 50 σελίδες

Πατήστε εδώ 

 

Βελτιώνω την ορθογραφία μου

Προγραφικές Δραστηριότητες / Από τον Αδρό στο Λεπτό Συντονισμό - O Λαβύρινθος

πηγη

 

«Προγραφικές δραστηριότητες: Από τον Αδρό στο Λεπτό Συντονισμό (Ο λαβύρινθος)» – Βιβλίο δραστηριοτήτων του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη 

 

Πατήστε εδώ

Παιδαγωγικό Υλικό για τη Σχολική Άρνηση

 Πλούσιο παιδαγωγικό υλικό σχετιζόμενο με τη σχολική άρνηση

πηγη

 

Παιδαγωγικό Υλικό για Σχολική Άρνηση

• Σχολική Άρνηση - Εγχειρίδιο για Εκπαιδευτικούς / Link
• ΔΕΠ-Υ και Σχολική Διαρροή / Link
  
• Η Σχολική Άρνηση/Φοβία - Η Πρόληψη και η Αντιμετώπισή της / Link
• Σχολική Άρνηση - Μελέτη των Δυναμικών του Παιδιού και της Οικογένειας του / Link 
• Φοβία - Άρνηση για το Σχολείο / Link
• Σχολική Ένταξη και Οικογένεια / Link
• Συνεργασία Σχολείου και Οικογένειας / Link